Odpowiedź, która wydaje się oczywista dla wielu z nas z uwagi na nasze kulturowo przyjęte wartości, w sali sądowej nie jest jednoznaczna i zależy od wielu czynników.
Dopuszczenie się zdrady przez jednego z małżonków, nie jest jednoznaczną przesłanką do orzeczenia rozwodu.
Z uwagi na powyższe nie można mówić o zupełnej pewności, iż składając pozew, w którym uzasadnieniem jest niedotrzymanie wierności małżeńskiej, sąd rozpatrzy go jednoznacznie na naszą korzyść.
Dlaczego zdrada nie zawsze jest wystarczającym argumentem do orzeczenia rozwodu i od czego to zależy?
Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w dzisiejszym artykule, który rozpoczniemy od najważniejszego, czyli definicji pojęć.
Zdrada małżeńska i rozkład pożycia małżeńskiego
Podstawą rozwiązania małżeństwa w sądzie stanowi zgodnie z prawem zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego.
Pojęcie nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę. Jednak przyjmuje się, iż jego wzór opiera się na trzech podstawowych filarach. Są to więzi: duchowa, fizyczna oraz gospodarcza.
Kiedy w małżeństwie dochodzi do zaniknięcia czy osłabienia wyżej wymienionych więzi, następuje rozkład pożycia małżeńskiego.
Zdradą małżeńską określa się zachowanie jednego z małżonków w stosunku do osoby trzeciej płci przeciwnej bądź tej samej, które stwarza pozory cudzołóstwa lub w inny sposób wykracza poza przyjęte normy społeczne w zakresie obyczajowości oraz przyzwoitości w związku partnerskim.
Zdradą jednak nie jest tylko i wyłącznie dopuszczenie się przez jednego z małżonków dobrowolnego aktu seksualnego.
W sądzie za zdradę może zostać uznane szerokie spektrum zachowań, które przemawia za bliskimi relacjami któregoś z małżonków z osobą trzecią.
Orzecznictwo określiło je pojęciem zdrady emocjonalnej. Może być to brak szczerości, co do prawdziwości uczuć względem małżonka i zerwanie jednej z podstawowych więzi utrzymujących pożycie małżeńskie – duchowej, inaczej emocjonalnej.
Zdrada jako przyczyna rozpadu pożycia małżeńskiego
Przepisy w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym nie wymieniają bezwzględnych przyczyn rozwodowych.
Mówiąc wprost nie zawierają katalogu okoliczności, które mogą być podstawą do orzeczenia rozwodu.
Dla sądu zdrada jest czynnikiem pośrednim. Kluczowy jest zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego.
Jeżeli sąd uzna, iż w okolicznościach danej sprawy powrót małżonków do pożycia nie nastąpi, wtedy można mówić o trwałym rozkładzie pożycia.
Z reguły małżonek, który się dopuścił w owej sytuacji zdrady uznawany jest za winnego.